Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Strzyżowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 sierpnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Strzyżowie I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący	SSR Jolanta Mac-Śnieżek
Protokolant	Ewa Salamon-Krypel

po rozpoznaniu w dniu 2 sierpnia 2017 roku w Strzyżowie

sprawy z powództwa P.Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego we W.

przeciwko

pozwanemu M. S.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  kosztami postępowania obciąża powoda.

Sędzia Sądu Rejonowego

Jolanta Mac-Śnieżek

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 2 sierpnia 2017 r., sygn. akt I C 283/17

P.Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W. wniósł pozew o zasądzenie od pozwanego M. S. na jego rzecz kwoty 3.599,61 złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Nadto wniósł o zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania wraz
z kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych, opłatą skarbową od pełnomocnictwa oraz opłatą od pozwu.

W uzasadnieniu twierdzeń pozwu powód podał, że zadłużenie pozwanego, stanowiące wartość przedmiotu sporu wynosi 3.599,61 złotych,
w tym należność główna w wysokości 2.577,05 złotych oraz skapitalizowane odsetki w wysokości 1.022,56 złotych, na które składają się przejęte w drodze cesji wierzytelności odsetki wierzyciela pierwotnego naliczane zgodnie
z postanowieniami umowy, odpowiednio od niezapłaconej kwoty należności głównej za okres po dniu cesji wierzytelności do dnia 31 grudnia 2015r. oraz odsetki ustawowe za opóźnienie naliczane przez stronę powodową od należności głównej od dnia 1 stycznia 2016r. do dnia poprzedzającego dzień złożenia pozwu.

Dalej podał, że dowodem istnienia oraz obowiązku spełnienia świadczenia, ciążącego na pozwanym jest wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego i ewidencji analitycznej, podpisany przez osobę upoważnioną do składania oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych funduszu.

Powód podniósł też, że po zawarciu umowy cesji, a przed złożeniem pozwu w tej sprawie podjął wielokrotnie próby kontaktu z pozwanym oraz skierował do niego przedsądowe wezwanie do zapłaty z dnia 12 kwietnia
2017 r. Starania te okazały się jednak bezskuteczne.

Sąd ustalił:

W dniu 26 kwietnia 2013 r. (...) Bank (...) S.A. z siedzibą
w W. zawarł z powodem P.Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym z siedzibą we W. umowę przelewu wierzytelności pozbawionych wad prawnych, niespornych i wymagalnych, wynikających z niespłaconych kredytów.

Z wyciągu z elektronicznego załącznika do umowy cesji z dnia 26 kwietnia 2013 roku wynika, że dotyczyła ona także wierzytelności jakie posiadał (...) S.A. z siedzibą w W. w stosunku do pozwanego M. S..

Zgodnie z wyciągiem z Ksiąg Rachunkowych Funduszu Sekurytyzacyjnego i Ewidencji Analitycznej z dnia 1 czerwca 2017 r.,
Nr S/207/173/ (...) zobowiązanie dłużnika M. S., wynikające
z umowy nr (...) wynosiło łącznie 3.599,61 złotych, w tym należność główna w kwocie 2.577,05 złotych i odsetki w kwocie 1.022,56 złotych.

Pismem z dnia 12 kwietnia 2017 r. powód działający przez organ uprawniony do jego reprezentacji wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 3.574,90 złotych w terminie do dnia 20 kwietnia 2017 r.

dowód: umowa przelewu wierzytelności z dnia 26 kwietnia 2013 r.,
k. 8-11, wyciąg z elektronicznego załącznika do umowy cesji
z dnia 26 kwietnia 2013 r., k. 12, wyciąg z ksiąg rachunkowych Funduszu Sekurytyzacyjnego i Ewidencji Analitycznej nr S/207/173/ (...) z dnia 1 czerwca 2017 r., k. 7, wezwanie do zapłaty z dnia 12 kwietnia 2017 r., k. 13.

Sad dał wiarę zgromadzonym w sprawie dokumentom, których treść nie była kwestionowana.

Biorąc pod uwagę powyższe – Sąd stwierdził, co następuje:

W sprawie, jak niniejsza ciężar udowodnienia faktów prawotwórczych obciąża stronę powodową. Powód w niniejszej sprawie musi zatem udowodnić dwie kwestie, tj. jego legitymacje czynną do występowania z roszczeniem wobec pozwanego, a także istnienie, wysokość i wymagalność roszczenia, wynikającego ze stosunku prawnego łączącego wierzyciela pierwotnego,
tj. (...) S.A. z siedzibą w W. z pozwanym.

Powód załączył do pozwu umowę przelewu wierzytelności z dnia 26 kwietnia 2013 r., wyciąg z elektronicznego załącznika do umowy cesji z dnia 26 kwietnia 2013 r., z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego
i ewidencji analitycznej nr S/207/173/ (...) z dnia 1 czerwca 2017 r.

Powód natomiast nie przedstawił żadnych dowodów, na podstawie których można ustalić wysokość i wymagalność dochodzonego roszczenia,
tj. dokumentu na podstawie którego można byłoby ustalić, że pozwanego łączył jakikolwiek stosunek prawny z wierzycielem pierwotnym, tj. (...) S.A. z siedzibą w W., dokumentu o skutecznym wypowiedzeniu pozwanemu umowy kredytowej. Nie przedstawił również dokumentu, na podstawie którego Sąd mógłby ustalić, że roszczenie dochodzone pozwem jest wymagalne oraz od jakiej daty.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Sądu powód w niniejszej sprawie nie udowodnił swojej legitymacji czynnej do występowania z roszczeniem wobec pozwanego, a także istnienia, wysokości i wymagalności roszczenia, wynikającego ze stosunku prawnego łączącego wierzyciela pierwotnego
z pozwanym.

Z tych przyczyn Sąd powództwo oddalił, jako nieuzasadnione
(art. 353 k.c.).

Zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu wyrażoną
w art. 98 § 1 k.p.c. Sąd obciążył powoda kosztami postępowania.